Geen grootkruis in de orde van de Nederlandse Leeuw maar vijf veren voor de ROW en naar wie gaan die?

Gisteren 5 juli werden bij redelijk harde wind en miezerige regen de Rijnland Onderlinge Wedstrijden gehouden en ze waren georganiseerd door de Dames Veteranen G. Deze dames lopen al wat jaren mee en het is mede daarom geen wonder dat alles vlekkeloos verliep. Nu gaat dat organiseren van zo’n wedstrijd niet vanzelf. Je moet een heleboel vrijwilligers hebben die op de verschillende posities worden neergezet, je moet deelnemers hebben, attributen en ook een goede catering om het iedereen naar de zin te maken. Voordat alles op de rolletjes staat moet er veel vergaderd, gesproken, georganiseerd, ingekocht en gesmeekt worden. Soms wordt een wenkbrauw gefronst als iemand vlak voor de datum afzegt.

Maar wat hebben met name Ineke Bartels, Margreet Meijer en Carien Paijmans er aan getrokken (drie veren). De idee van twee teams, rood en blauw, die ieder in verschillende boten (dubbel twee, C-twee met stuurman/-vrouw, C-vier met stuurman/-vrouw en acht) twee maal over de baan gingen, 

waarna de beste acht teamleden nog eens in de acht gingen, was briljant. Zeker zo bewonderenswaardig was dat op de poster de O in ROW was vervangen door de Olympische ringen. In de zaal stonden dan ook vlaggetjes met die ringen en aan de vlaggenmast wapperde naast de nationale driekleur en de Rijnland-vlag ook de Olympische vlag.

Bij het begin van de wedstrijden bleek dat er leden niet waren, die zich wel opgegeven hadden en waren er leden die zich wel opgegeven hadden, maar niet waren ingedeeld. Wederom hulde en driewerf hoera voor de organisatoren die aan alles hadden gedacht en ook deze hobbels snel namen. Aan het einde zat iedereen op de plek die hij wenste en er viel niemand buiten de boot. Hulde!

Ondanks de harde wind en de miezerige regen verliepen de eerste starts vlot, waarna de vloot terugkeerde en zij nogmaals zij aan zij over de baan gingen. Volgens de statistiek niet bijzonder was dat na afloop het rode team, zowel als het blauwe team hetzelfde aantal punten had. De achten moesten dus de beslissing brengen en dat deden ze. Het blauwe team in de “Lapland” gaf het rode team in de “Nieuwland” het nakijken.

Tijdens de prijsuitreiking, uitstekend door Willem Handels begeleid, bleek dat er eigenlijk geen verliezers waren (het enige verschil was een wat prullerig aandoende medaille, verkrijgbaar bij de Hema) en daar getuigen de groepsfoto’s van beide teams van.

En dan de Catering. Al tijdens de wedstrijden ventte de Sociëteits en EvenementenCommissie (kortweg de Soevie) al happen uit en tijdens de borrel en de prijsuitreiking waren er zelfs bitterballen. De leden van de Soevie traden op als volmaakte gastvrouwen en –heren. Er was een cateraar ingezet die een ‘Mediterrane Maaltijd’ serveerde en de gasten werden zelfs uitgenodigd een tweede portie op te scheppen, maar helemaal het hoogtepunt was een toetjesbuffet dat door de leden van de Soevie was bereid (naar de Soevie gaat de dan ook vierde veer) en gretig aftrek vond. Geweldig!!

Aan het einde van de wedstrijden en de prijsuitreiking vatte voorzitter Hans-Marten alles nog eens samen: “geweldig” en dankte de organisatie, de vrijwilligers, de deelnemers, de Soevie, de catering en eigenlijk iedereen die aanwezig was en (ook daarmee) een bijdrage had geleverd aan deze succesvolle ROW (naar dit conglomeraat gaat de vijfde veer). Hij memoreerde ook dat de datum van de ROW samenviel met de opening van de Corbulotunnel. Voor een aantal leden een opsteker, omdat de route naar de vereniging dan wel wat langer is, maar je er veel korter over doet. Een raar idee, dat je ergens in die tunnel onder de ploegen van de vereniging door rijdt.

Joost Paijmans

 meer foto's