Die tekst belooft weinig goeds. Zeker niet als je door een donker bos bij een verlaten loods komt waar een paar dozijn, op het eerste gezicht als martelwerktuigen te duiden apparaten, staan opgelijnd. Uit de schaduwen maakt zich een afgezwaaide hoofdofficier los. In deze setting moet je meteen denken aan nare Duitsers officieren, die na de wereldoorlog in de jaren veertig en vijftig in tweederangs films opdoken en, al dan niet getooid met een monocle, het kwaad vertegenwoordigden.

Deze luitenant-kolonel, Rico Pieterse genaamd, heeft in Afghanistan gediend en zal daar ongetwijfeld in contact hebben gestaan met strijders van IS en de Taliban. Laatstgenoemden staan er niet om bekend dat zij de beginselen van het ‘wokisme’ voorstaan, neen! Eerder zijn zij bekend om hun martelmethoden. De naam alleen al in de krant doet je huiveren. Zo hebben we alle elementen wel bij elkaar voor een griezelfilm, maar er is meer. Naast Rico opereert, net als bij Don Quichotte en zijn knecht Sancho Panza, Fred Ruoff. Fred is niet slecht, maar doet onder leiding van Rico rare dingen. Voorafgaande aan iedere operatie laat hij de slachtoffers een ‘warming up’ doen, om een uur later een ‘cooling down’ af te kondigen. Hoe onzinnig kun je het maken?

Genoeg gehuiverd. De waarheid is gelukkig anders. Rico geeft leiding aan de conditietraining die vanaf oktober iedere woensdagavond de deelnemers – in principe – klaarstoomt voor de Head of the River. In eerste instantie alleen voor de leden van het “Pinewood-conglomeraat”, maar met de intrede van de ‘dubbelachten’ is er ook een tiental vrouwen actief. Ook als het koud is en als het regent weten deze ongeveer twee dozijn sportievelingen de loods te vinden en bouwen ze samen met Rico het parcours op. Er zijn 23 ‘stations’, afwisselend conditie- en krachttraining afgestemd op de roeibeweging. Globaal wordt ieder station in twee ronden twee maal afgewerkt en vooraf geeft Fred een warming up om de bijeenkomst na een dik uur te besluiten met een cooling down.

Woensdag de 6^e maart was de laatste training, want op 9 en 10 maart varen de ploegen de “Head of the River”. Een mooie gelegenheid om Rico en Fred, met als assistent Arthur Overlack te prijzen en hen te bedanken voor de organisatie en de vriendschap. Ondergetekende had de eer om, na hen zoals hierboven omschreven verdacht te hebben gemaakt, Rico een boek met de titel “Rowing Science” en twee flessen wijn, Fred twee flessen wijn en Arthur één fles wijn cadeau te doen. “Niet nodig”, zeiden ze gedrieën, we waren al van plan om het volgend jaar nog eens dunnetjes over te doen. Na afloop werd Jacques Huisman door een deelnemer ook in het zonnetje gezet Hij verzorgt de administratie van het gebeuren.

En nu op naar de Head of the River en volgend jaar oktober weer naar de training, want niets is zo verslavend als in groepsverband af te zien.

Joost Paijmans