3 wherry´s, 2 C-vieren, 2 C-drieën en 28 roeiers van Rijnland waren de ingrediënten voor de Meerdaagse van de 2^e groep in de omgeving van het Uitgeestermeer

Voor de beschrijving van de omgeving en accommodatie verwijs ik naar het verslag van de eerste groep: Prachtige Meerdaagse rond het Uitgeestermeer

Zaterdag 10 mei kwamen wij (in roeikleding) aan in huisje 10 op het terrein van De Hoop, waar wij instructies voor onze eerste roeidag kregen. De bootindeling werd bekendgemaakt en met de routekaart vertrokken we richting  Jisperveld.

In de eerste sluis raakten we verzeild in een roeimarathon. Na een hoop geharrewar roeiden we verder. Toen we de sluis uitroeiden werd ons toegeroepen welke richting we op moesten. (Zagen wij er dan uit als doorwinterde marathonroeiers? We lieten het maar zo😊). Het was een lange tocht kris-kras door het prachtige veen-weidegebied. Uiteindelijk weer richting De Hoop, waarvoor we het Uitgeestermeer moesten oversteken…Moeilijk roeien met golven van alle kanten. Een goeie oefening voor ons net behaalde toer-examen. “Uithouden” hadden we geleerd, maar om dit in de praktijk te brengen, was nog niet zo eenvoudig.

De boten kwamen op wisselende tijden binnen. We konden aanschuiven voor het diner in restaurant de “Kroeg”. Daarna goed geslapen bij het geluid van smachtende kikkers in de sloot naast ons.

De volgende ochtend een gezamenlijk ontbijt op het terras aan de zonzij van één van de cottages. Complimenten aan de toercommissie voor de uitgebreide en diverse heerlijkheden. Want al heel vroeg werd er bij de plaatselijke Jumbo de bestelling brood opgehaald.

De tweede dag gingen we richting De Rijp. Een prachtig dorp. Op een terras deden we ons te goed aan drankjes en appeltaart met slagroom. Daarna zouden we dezelfde weg weer terug kunnen, maar onze boot koos voor een kortere route(!). We moesten hiervoor twee sluisjes passeren. Die konden wij dan nog even meepikken. De eerste sluis in De Rijp ging voorspoedig. Fluitje van een cent dachten wij. Overigens was dat deel van De Rijp idyllisch!

Toen raakten we het spoor bijster.. we konden de tweede sluis in West-Graftdijk niet vinden. In ieder geval niet met de kaart die wij hadden. Dus veel bootjes aangeroepen voor de juiste richting. Bootjes met gezinnen, waarin moeders rondgevaren werden (het was immers Moederdag). Men dacht, maar men wist niet zeker. Uiteindelijk kwamen we een boot tegen, die goed geoutilleerd was met vaarkaarten en QR-codes, die we konden scannen.

Van de basis op de Hoop (dit was ineens zo’n passende naam), kregen we via de app de tip om de blauwe pijtjes te volgen en daarna de grijze. Dat werkte. We kwamen bij de bewuste sluis. Druk maken over het nummer van de sluiswachter hoefde niet meer, want onze redder in nood, liet de klussen in zijn tuin uit zijn handen vallen om de sluis voor ons te openen. Hij had geen klompje, maar we hebben hem dankbaar wat munten in zijn hand gedrukt.

Hij wees ons de weg die wij moesten vervolgen.. en dus weer dat Uitgeestermeer over met harde wind en golven van alle kanten.

Op De Hoop had men honger. Het tijdstip van het diner was al verplaatst van 18.00 naar 19.00 uur. Wij kwamen tegen half 8 aan in De Kroeg. Daar kwam nog bij dat de sleutel van de glampingtent mee was verdwaald. Daarom hadden de tentgenoten geleende kleren aan. Er is vast veel gemopperd. Toch werden we met een hartverwarmend applaus verwelkomd! Wat smaakte dat biertje lekker! Goed gegeten in aangenaam gezelschap! De toercommissie werd gefêteerd en bedankt voor hun organisatie en goede zorgen.

De laatste dag was na het ontbijt een korte tocht gepland. We gingen voor koffie en taart in de Woude. Op de terugweg moesten we wéér dat Uitgeestermeer over. Moeilijk om met een C-boot, als stuur de wind, de golven en een opstandige bemanning te trotseren. Eenmaal aan wal was dat gauw weer vergeten.

Deze laatste middag werden met vereende krachten de boten afgeriggerd en opgeladen.

Weer terug op de vereniging ging het afladen en opriggeren snel. Alle boten werden op hun plek gelegd en we konden terugkijken op een paar prachtige dagen.

Nogmaals dank aan de toercommissie voor de organisatie en het regelen ter plekke.

Tenslotte nog een pluim voor Bert en Cas, die bij het opladen van de boten onverstoord standhielden te midden van 27 alwetende roeiers!

“Slagklaar maken, Slagklaar, Af!”  Dit galmde nog lang na in mijn hoofd.

Marianne van der Kaaij

 Meer foto's