Zaterdag 22 maart togen 9 dames van Rijnland naar Roeivereniging de Maas in Rotterdam om te ervaren wat sturen en roeien op sterk stromend water betekent.

RV de Maas heeft maar liefst 2000 leden. Je begint daar met leren roeien op de Rotte. Als je daar de basisdiploma’s hebt gehaald, kun je op de Maas leren roeien en sturen. Dat is een traject van 8 maanden, omdat je alle omstandigheden mee moet maken om een betrouwbare gecertificeerde stuur te kunnen zijn. Ze kunnen dan ook wat. De hele wereld (tot Japan aan toe) komt langs om te leren sturen en roeien op sterk stromend water bij De Maas.

Ook wij vanuit Rijnland werden heel hartelijk verwelkomd door maar liefst 8 ervaren Maasroeiers: per wherrie twee van Rijnland en twee van de Maas. Judith en ik zaten met Enriqueta en Frans in de boot. Beide roeien al van jongs af aan bij de Maas en zijn verknocht aan het rivierroeien. Frans zijn vader en opa roeiden ook al bij de Maas. Ook nieuw: roeien met reddingsvesten aan!

Naar het oosten, richting Arnhem/Basel is stroomopwaarts, zo dachten wij eenvoudig. Maar wat blijkt: het hoogwater vanuit de zee maakt al plm 2 uur vóór hoogwater dat het water landinwaarts stroomt en je dus richting Arnhem stroom méé hebt !! Tot plm. 2 uur erna. Dat fluctueert, het kan ook zomaar een half uur minder zijn. Het getij is tot 60 km vanaf zee merkbaar, ongeveer tot aan Schoonhoven. Stroomopwaarts roeien was vandaag dus een makkie !!

Ik heb 19 jaar in Rotterdam gewoond, maar vanaf het water ziet de omgeving er toch weer heel anders uit. De loods en sociëteit liggen bij de wijk de Esch, bij de prachtige watertoren, aan een klein haventje direct aan de Maas. En met een groot balkon met zicht op het water en de skyline van de stad: indrukwekkend!

In de buitenbocht stroomt het water langzamer: handig om te weten en om concreet ook te zien als je tegen de stroom op roeit. Als je de stroom mee hebt, dan kun je beter meer naar het midden van de rivier gaan om ten volle de vaart mee te benutten. Ook nog iets merkwaardigs: bij de terugtocht, met de stroom mee en het getijde mee, zie je aan de oever een stroom tegen de richting in ! Dat heet de “neer” en daar moet je dus niet gaan roeien als je nu net de stroom méé hebt!

Onderweg kregen we uitleg over van alles wat we tegenkwamen. Mooie natuurplekken zoals het eiland van Brienenoord, waar je de vraat van de bevers aan de boomstronken kon zien. Verderop een slibberig natuurgebied waar je moest uitkijken dat je niet in het slib vast zou lopen….. Een monument; het huis van de familie van Giessen dat als een schip (met een boeg/punt naar voren) is gebouwd en prachtig ligt aan het water, maar al jaren onbewoond blijft. Een scheepswerf voor de grootste boten, waar de boeg over de dijk uitsteekt. Het schip kan alleen achteruit te water gelaten worden in de paar minuten dat het getij stil staat…. Dat is dan heel spannend, want de werf is nauwelijks breder dan het schip en het schip moet natuurlijk niet door de druk van het getij vast in de werf komen te zitten.

En natuurlijk voeren we twee maal onder de van Brienenoordbrug door. Het gedeelte dat opgehaald kan worden blijft voor een paar cm open: van onderaf zie je de banden van de auto’s over deze spleet heen razen!

Meermaals kwamen we een waterbus tegen, op weg naar Dordrecht of juist terugkomend. Die gaan extreem hard en als je weet waar hun haltes zijn, dan snap je pas hun grillige bewegingen. De Maas is ontzagwekkend breed, op sommige plekken leek het wel alsof je op een groot meer was beland.

Van te voren zag ik een beetje tegen de tocht op: in mijn verbeelding zouden er flinke golven zijn en pittige stroming en heel veel binnenvaart…. Laten we nu de beste dag van het jaar uitgekozen hebben: vlak water, goed weer, getijde mee…..niet al te druk… Dus een uitstekende dag om alle Maas-vrees te overwinnen en te zien dat het ook wel mee kan vallen.

We hebben geoefend om golven “uit te houden”. Dat doe je als de boot parallel aan de golf ligt; je houdt veilig boord en drukt met het blad van je riem op de aankomende golf, waardoor deze onder de boot door kan lopen. Ook leerden we als een naderende grote golf vóór op je boot af komt, dat de roeiers veilig boord houden en vóór op de bank moeten gaan zitten: het resultaat is dat de boeg dan iets omhoog helt en de golf onder de boot doorloopt in plaats van naar binnen slaat.

We sloten af met een gezellige nazit en met bedankjes. Op mijn vraag “wat iedereen nu het mooiste van de dag vond ?” gaf Marjanne het antwoord: “het is mooi een heel andere omgeving te leren kennen, een heel ander soort roeivereniging en andere mensen. Er is immers veel méér dan alleen RV Rijnland!”

Wij gaan op zaterdag 19 april nog een keer terug om dan de binnenstad te doorvaren. Dan hebben we tegenstroom en er zijn daar een aantal plaatsen met wilder water. We kijken er nu al naar uit. Er is waarschijnlijk nog één plek vrij voor iemand die de uitdaging aan wil nemen. We danken voor de enorme inzet en het enthousiasme van de Maasroeiers en –sturen!

Renata de Zwaan