En waarom? Omdat we een mooie vloot hebben, een hard werkend bestuur, een mooi gebouw, vanwege oude vrienden of omdat Boujou met een emmer en een lapje het bord nabij het parkeerterrein dat je de weg wijst naar de roeivereniging te lijf ging, zodat het blonk als een spiegel?

Misschien dat laatste wel, omdat de leden bereid zijn zich in te spannen om het roeien voor hen en de maten nog meer tot een succes te maken.

Ondergetekende had het ploegje van Johan c.s. nog gestuurd en zou die middag een dubbel-acht met reünisten onder zijn hoede krijgen. Aan de ruiten in de sociëteit hing een aantal kunstzinnig samengestelde posters waarop je je kon inschrijven voor een tochtje, misschien wel helemaal naar de plaats waar de R.V. Rijnland is begonnen en waar menige reünist de beginselen van de roeisport onder de knie probeerde te krijgen. Er waren maar liefst drie dubbel-achten een paar boord-achten, een viertje, etc. beschikbaar, zodat iedereen die wilde wel een tochtje kon maken.

Maar terug naar het begin. De lustrumcommissie had kosten nog moeite gespaard om het de oud-leden naar de zin te maken. Er waren zitjes, er hingen vlaggetjes en op het scherm draaide een film van het 8^e lustrum in 2005 waarop tal van ploegen. En de jeugd die op het water (droog) van de ene in de andere skiff stapten, de riemen verwisselden en gingen in de boot staan en we zagen de Teubner-acht met gele shirts, witte broeken en panama´s op het hoofd en ook de ´vierentwintig met stuurman´ met o.a. Paul Terwindt als stuurman en in de boot Lex Redelé en Hans van Willigenburg. Prachtige, zonnige beelden vanaf de omgang van de molen gemaakt brachten het verleden naar het heden en ook zo al die leden die vroeger niet van de vereniging weg te denken waren, maar toch vertrokken. Ze waren er opeens weer en dank zij de naambordjes hoefde je niet lang na te denken wie dat ook al weer was en kon je elkaar ongegeneerd in de armen vallen.

Boujou heette iedereen welkom en legde uit wat er allemaal kon. Lekker bijkletsen onder het genot van een drankje en taart of ook nog even in de boot?

Dra waren alle plaatsen bezet. Ook voorzitter Hans-Marten kwam aan het woord. Ook een reünist, want begon hij zijn carrière niet als jeugdlid op Rijnland? Hij noemde met name Miep. Miep roeide, maar coachte ook in 1965 en, zei Hans Marten, ze coacht zestig jaar later nog steeds.

Verder zagen we de familie Meeuwisse in grote getalen onder leiding van botenvervoerder Cas en zijn vrouw Nelly. Peter en ik maakten nog mee dat de boten in het ruim van de Havik gingen naar de Bosbaan. We zijn ouder geworden, maar de aangedragen ´weet je nog wel-momenten´ zijn talrijk en daar genieten we van.

Genoeg herinneringen, zei Boujou. Die wil kan nu het water op en onder leiding van de stuurlieden werden de boten uit de stelling gehaald, afgesteld en in het water gelegd. Ze weten het nog precies, die reünisten. Geen enkele keer zag ik de dol de verkeerde kant gedraaid. De voetenboorden werden vakkundig afgesteld en na een korte uitleg over de commando´s ging het richting “De Knip”. Jammer dat het net begon te regenen, maar het deerde niemand, zo blij waren ze weer met elkaar in de boot te zitten. Ik sprak een enkele reünist die vertelde dat hij weer lid was geworden. Mooi, laten er meer volgen. Voor velen was het ook een kennismaking met de ´dubbel-acht´. Die waren er vroeger niet. Ja, maar nu wel. Met een Ba-C permissie kun je al instappen en voel je je een kandidaat-Olympisch kampioen, zo snel als dat gaat.

Terug op Rijnland stonden leden van het ´van Gessel-collectief´ met elkaar herinneringen op te halen. Allemaal recht van lijf en leden en die goede conditie is bij de roeisport ook weer mooi meegenomen.

Dank je wel Rijnland, dank je wel Lustrumcommissie en allen die hebben bijgedragen aan deze ´Lustrum-reünie´. Het was weer dik voor elkaar!!

Joost Paijmans