Schuimkoppen teisterden het water van de Vliet, duisternis, windvlagen en gestaag neervallende plensbuien maakten het er voor de leden die de Najaarsvergadering op 20 november wilden bezoeken niet gemakkelijk op. “Zou de goede Sint wel komen, nu het weer zo vreselijk is”?. Nou, de Sint kwam niet, is ook geen lid, maar ongeveer 70 leden hadden de elementen getrotseerd en hoorden Hans-Marten de vergadering openen en de agenda vaststellen.

Mededelingen
Hij, en de leden ook, stonden stil bij het overlijden van Bauke Haga, een beminnelijk en actief mens en generaal b.d. Dat is met zoveel leden, ze worden oud, trekken zich geleidelijk terug en op het moment dat je je afvraagt hoe zou het met … zijn? hoor je van zijn overlijden. Verder wees Hans-Marten op stremmingen bij de Lammeschansbrug de komende weken. We zijn gewaarschuwd. Commissaris gebouw Job deelde de ontwikkelingen in Vlietlanden en meldde nog schilderwerkzaamheden en het aanbrengen van fotobehang in de sociëteit de komende maanden. Monique, de commissaris roeien, dankte Job met een bos bloemen voor zijn inzet voor het marathonroeien. In die taak wordt Job opgevolgd door Esther Droppert. Roy Delis is de nog niet officieel benoemde commissaris wedstrijdroeien en wees op het succes van de (o zo koude) Korte Vliet Wedstrijden. Maar liefst 18 deelnemende verenigingen en ook memoreerde hij de successen van Lizzy en Juliette bij de ´Coupe de la Jeunesse´. Twee bronzen medailles maar liefst. Verder hebben we een Nationaal kampioen in ons midden: Het is Lukas als invaller bij het ´Coastal roeien´.  Claudia als commissaris opleiding en veiligheid wees ons op instructeurs- en EHBO-cursussen. Eerstgenoemde cursus leverde maar liefst 8 nieuwe instructeurs op en die zijn hard nodig.

Het lustrum
Boujou nam ons aan de hand van een fotopresentatie mee naar de lustrumactiviteiten dit jaar. Te veel om op te noemen, maar ik doe een poging: de presentatie van de lustrumcommissie én de lustrumkleding, het puzzle-hoekje, de drone-opnamen, de ruilbeurs, de filmavond, de wandeling rond de Vogelplas met ontbijt, het sloeproeien, het rondje-CAR, het fantastische lustrumfeest in de loods, de familiedag, het dauwroeien, de reünie en laatstelijk nog de massage na de Korte Vliet-wedstrijden. Zij dankte haar team en met name ook Ilka, die assistentie verleende waar nodig. En wie kent het lustrumlied nog? Dank je wel Boujou en commissie. Het was waarlijk groots. (Tussen twee haakje wees Boujou er op dat ´Black Friday´ ook voor de lustrumkleding geldt. Wie maakt haar los?)

Het verslag van de vorige vergadering werd er vlot door gehamerd en vervolgens kreeg en nam penningmeester Jan Schulten het woord en sprak van een gedegen financiële positie. Hij prees de Soevie als vaste rots wat betreft inkomsten en ook de organisatie van de Rijnland-marathon mocht zich in die loftuitingen koesteren. Als resultante van die positie wordt de contributie met slechts 1% of € 5,00 verhoogd tot € 405,00, waarvan € 48,00 naar de Roeibond gaat. Het bestuur gaat nadenken om, gelet op de financiële positie, de obligaties sneller af te lossen. Vervolgens ging de ledenvergadering akkoord met de begroting voor het jaar 2026 en de contributieverhoging met € 5,00.

Vlootplan 2026 – 2027
Johan, de commissaris materieel deed het vlootplan uit de doeken. Na enige discussie stemde de ledenvergadering met een overgrote meerderheid in met de aanschaf van een nieuwe boordacht en het omboorden van de ´Daan van der Linden´ tot een scull-acht. De Nieuwland gaat uit de vaart en de Pinewood wordt dan weer een boordacht.  Daarmee zou de verenging over vier boordachten en drie dubbelachten beschikken en zou dat niet juist andersom moeten, gelet op de populariteit van het ´dubbel-achten´. Natuurlijk was er discussie over deze en verdere plannen en niet voor het eerst werd de in veler ogen scheve verhouding tussen boten voor het wedstrijdroeien en het recreatieroeien benoemd. Als resultaat daarvan kreeg Nico het gedaan dat de aanschaf van een nieuwe C3 in het plan wordt opgenomen en besteld, alhoewel levering wel een jaar kan duren. Verder werd nog gepleit van een brede vertegenwoordiging (CAR, jeugd en recreatieroeien) in de ´Vlootcommissie´. Zoals gezegd werd het vlootplan goedgekeurd en kan Johan er mee aan de slag.

Uitkomsten ledenenquête
Monique en Claudia presenteerden de uitkomsten van de ledenenquête en deelden mee dat 91 leden (van de 556) de enquête hadden ingevuld en met 16,5 % waren de uitslagen representatief. Jammer dat geen jeugdleden hadden meegedaan.

Het meest opvallende was dat met name nieuwe leden die Ba-C en Sturen 2 hebben behaald niet automatisch een plaats vinden in bestaande groepen en daar moet hard aan gewerkt worden. Veel leden komen hier niet alleen voor het roeien, maar vooral ook voor gezelligheid en samen activiteiten ondernemen. Met name de ´inloop´ is zo´n activiteit en het is goed dat dat wordt voortgezet, maar er is meer nodig. Ervaren leden moeten de nieuwe leden dan de weg wijzen in de vereniging en met hen optrekken. Dank Claudia en Monique voor jullie werk en nu is het aan de vereniging de aanbevelingen op te pakken.

Bestuurswissel
Wees welkom Roy Delis als wedstrijdcommissaris en Berna Mentink als secretaris. Vervolgens stond Hans-Marten uitvoerig stil bij zijn steun en toeverlaat Caroline Wortelboer. Na vier jaar was voor haar de tijd gekomen om het bestuur te verlaten en Hans-Marten sprak de hoop uit dat de andere poot van het ´Wortelboer-collectief´, webmaster Bernard, zijn post nog niet zal verlaten. We kunnen hem niet missen. Eigenlijk konden we Caroline ook niet missen, maar met de uit de lustrumcommissie afkomstige Berna is dat ´gat´ gedicht. Veel succes Roy en Berna!

Rondvraag
Er was maar één vraag en Zoë sprak de wens uit dat de leden elkaar met respect benaderen. Zij vindt de toon van de discussie vaak ´hard´.

De volgende morgen in de kleedkamer had men het er nog over. De oudere generaties, opgevoed vanuit de opbouwmaatschappij, spreken een taal die verstaan wordt. De jongere generaties zijn veel vrijer, met minder autoriteit opgevoed. Begrip moet van twee kanten komen.

Tot slot twee anekdotes. Toen ik in 1969 een paar maanden bij Njord als stuurman was ingelijfd sprak mijn moeder, een wijze vrouw, mij aan: Joost, zei ze, ik was er trots op dat mijn kinderen niet vloekten of nare taal bezigden, maar wat ik nu van jou hoor bevalt me allerminst! Een wijze les.

Onze Zamip-ploeggenoot, Ruud Raap, een marine-officier b.d., zat in mijn ploeg toen ik op een eerste reactie kauwde vanwege dat een motorbootkapitein met opzet (nog meer) golven veroorzaakte. Voor ik hem naar de hel en verder kon wensen, zei Ruud: “ Een meneer (marine-officier) scheldt niet! Ook die les heb ik onthouden.

Joost Paijmans