Kennen jullie de Markregatta, een wedstrijd over vijf kilometer vanaf het viaduct over de A16 en de finish bij het gebouw van de RV Breda in Terheijden? Het aardige van de wedstrijd is dat deze met twee ploegen boord aan boord gestart wordt onder die brug en dan een lang stuk en op drie kilometer moet je voor liggen, want dan is er een lange bocht stuurboord uit tot aan de finish. Daarbij vierde de RV Breda  de 50^e verjaardag en waren er extra activiteiten compleet met de presidente van de roeibond en de burgemeester om het feest luister bij te zetten.

Er waren vijf Rijnland-ploegen. Jan-Cees en Job (de Haas) in de skiff, Eveline en Nathalie in de dubbel twee en twee dubbel-achten, de oudste in leeftijd voorgeslagen door Dave en de andere door Marten. Verder was het veld der ´dubbel-achten´ aangevuld met een ploeg van De Laak.

Laten we met Eveline en Nathalie beginnen. Zij roeiden zich onder de prominent aanwezige ´koperen ploert´ het snot voor de ogen en zagen in de uitslagen dat zij de snelste tijd scoorden in het Veteranen E-veld, maar na leeftijdscorrectie was er één ploeg sneller. Dat was een domper, maar laat het nou een ´open inschrijving´ zijn en dan telt juist de reële tijd. Groot feest en beide dames op het erepodium!

Anders was het bij onze skiffeurs. Jan-Cees in De Bootsman en Job in de Jan Fortuin moesten in het Veteranen E-veld van 16 ploegen hun meerdere in ene Jacob koster van De Maas erkennen.

Dan naar de dubbelachten. De ploeg van De Laak vertrok samen met de ploeg van Marten als eerste, direct daarna gevolgd door de ploeg van Dave, die voor de gelegenheid een Dames Veteranen E-boordacht van Breda als directe tegenstanders hadden. De oudere Rijnland-ploeg (waar ik op boeg mee mocht doen) had er zin in want op de Spaarne lenterace graaiden zij de blikken vóór de ogen van de andere Rijnland-ploeg en de ploeg van De Laak weg door de leeftijdscorrectie. Het plan was dat nu weer te doen, maar daarvoor moesten we, aldus Rico, tot het gaatje gaan. Bent u klaar? Af! En daar ging de ploeg: driekwart, half, half, driekwart, driekwart, heel en tien hoog tempo en daarna consolideren. Toen we de brug uit waren hadden we al een gaatje licht met de damesploeg geslagen en er zat meer in het vat. Het eerste stuk van de baan is kaarsrecht en je ziet de brug en de ploegen achter ons (op één na: een viertje van het Eindhovense Beatrix) kleiner worden. Stuurvrouw Gouda hield ons bij de les en het wachten was op het begin van de bocht en die twee haventjes aan bakboord. Nog twee kilometer en volhouden maar. Lang blijven en trappen en wat had ik een dorst. Dan het signaal van 500 meter en dan geven we nog wat gas, want de tegenstand , die voor ons varen en ons in het oog hebben, is geducht.

Dan eindelijk de finish en mag je uit-peddelen naar de keerboei en leggen we aan bij het mega-lange vlot bij de RV Breda. Dan dat gesjouw met die boot, de riemen halen, afriggeren en opladen. Gedoucht en met gekamde haren melden wij ons in de sociëteit. Het bier gaat rond. Op onze telefoons zien we dat we, op leeftijd gecorrigeerd, de snelste tijd hebben en het bier gaat nogmaals rond op deze mooie overwinning. We staan met triomfantelijke gezichten klaar om ons de blikken te laten omhangen, als de ploeg van De Laak naar het erepodium wordt geroepen. Verdorie! Open inschrijving en dan telt de snelste tijd en niet de leeftijdscorrectie. De teleurstelling wordt weggespoeld met (alcoholvrij) bier en koesteren wij ons in de wetenschap dat we met de leeftijdscorrectie gewonnen zouden hebben. Dank aan stuurvrouw Gouda en aan Dave, Jan (van der Goes), Menno,  Rico, Hans (van Willigenburg), George en Paul.

De volgende dag overzie ik de vorige dag nog eens, maar kan een gevoel van tevredenheid niet onderdrukken. Dank ook aan de R.V. Breda die dat allemaal goed voor elkaar had.

Joost Paijmans