“Waarom staat die man op zijn kop”?, wilden de deelnemers aan de “Rijn-IJssel-Marathon” weten. “Dat weten we niet”, zeiden wij. “Kai doet dat altijd, tijdens of na een tocht”. In dit geval vond de voorstelling plaats om even voor tienen ‘s morgens in de ‘sluis bij Driel”, 12 kilometer ten oosten van Wageningen, waar op 24 juni alle 22 deelnemende ploegen aan deze marathon ‘geschut’ werden.

Niet alleen moet je van ‘veredeld staal’ gemaakt zijn voor zo’n tocht van 69 km over de Rijn en de IJssel, maar je moet ook vroeg je bed uit en enig organisatorisch talent is ook meegenomen. Kai zou ondergetekende om 4.45 in Sassenheim ophalen om samen naar Zutphen te rijden. Daar zouden Gijs en Robin staan met hun auto’s om de vier Rijnland-roeiers én vier leden van de Steenwijkse “RV ’t Diep” naar Wageningen te brengen, waar op het terrein van de RV Vada twee wherry’s van ’t Diep gereed lagen voor de tocht. Een samenwerking tussen Rijnland en ’t Diep en dan valt al snel de naam van Gijs Vermeer, die dit georganiseerd had. De Rijnland-ploeg in de ene en de ploeg van ’t Diep in de andere wherry en om 8.05 uur werd door beide ploegen de Rijn opgevaren richting Arnhem. Tijdens dit uurtje varen, met ongeveer 2 km/uur stroom tegen, genoten wij van het zomerse landschap: bloemen, bloeiende bomen, groene weiden en vee in de wei; koeien, schapen en paarden. We passeren Heteren, Driel, waar tijdens het schutten Kai zijn acrobatische toeren verrichtte, Oosterbeek en Arnhem. Tijdens de vaart proberen we een van ’t Diep geleerde ‘wisseling’ uit van de twee roeiers en de twee stuurlieden. We ‘lopen om’. De stuurlieden kruipen rechts van de boot naar de roeiplaatsen en de roeiers kruipen links van de boot naar de stuurplaats. Als dit goed geoefend is, ben je binnen één minuut gewisseld en daarmee is het volgende programmanummer van het ‘Zamip-circus’ verklaard. Nog beter is dat we, ook weer op advies van ’t Diep, ieder half uur te wisselen. 69 Kilometer is niet niets, maar als je om het half uur wisselt, ben je nauwelijks moe en na een half uur sturen ben je niet verstijfd. Het gaat vlot. Vóór 12.00 uur hebben we de splitsing van de Rijn en de IJssel gerond en hebben we de brug van de A12 richting Oberhausen al gepasseerd.

Merkte je op de Rijn nauwelijks dat het stroomde. Op de IJssel is het andere koek. Je hebt de stroom mee van ongeveer 5 km/uur en je ziet het water stromen en soms draaikolken ontstaan. Ondanks de scheepvaart, die flinke golven veroorzaakt, houden we zoveel mogelijk het midden om de ‘tegenstroom’ aan de kant te ontwijken. Nu hebben we met een noordenwind wel ‘wind tegen’ en blijven daardoor de golven lang hangen, maar inmiddels is een zonnetje onze metgezel. De Rijn is leuk om te bevaren met leuke plaatsjes, geaccidenteerd terrein en een zeer wisselende oever met overal zandstrandjes. De IJssel is wat saaier. Geen zandstrandjes, hoge oevers, waarachter niets te zien is en weinig verandering. Wel passeren we Rheden en De Steeg, waar we de “Valeplas” opvaren om te lunchen. De meeste C-vieren doen mee met de estafette. Voor deze ploegen zijn er verschillende bemanningen, die om de tien kilometer wisselen. De Valeplas is zo’n wisselplaats, zo ook bij Driel en Arnhem. Na een half uur weer verder. We passeren Doesburg en hebben zo ongeveer de kop van het veld bereikt. Door ons efficiënte wisselsysteem hebben (en de stroom mee over meer dan 40 km) we een hoge gemiddelde snelheid. Volgens een app die dat registreert ongeveer 10 km/uur met een piek van 13,9 km. Dan roeien we eenzaam op Zutphen af. We passeren de kade,  zien de stalen spoorbrug en de majestueuze kerk en ronden twee km voorbij Zutphen een landtondg en varen met de wind in de rug naar de RV Isala, waar we de boot op een strandje ‘landen’ en zien tot onze verbazing dat tijdens de lunch de wherry’s van ’t Diep en Nautilus ons gepasseerd zijn en toch als eerste zijn gefinisht. Maar daar gaat het niet om. Het gaat om de groene weiden, de koeien aan de rand van de rivier, de dorpen en steden en de Hollandse luchten. En natuurlijk het samen ondernemen. Een prikkelend detail is wel dat de boot na afloop van dat strandje tegen de dijk op moet worden gezeuld. Dat viel niet mee. Maar de ontvangst door de leden van de RV Isala (IJssel) en de uitstekende roeiersmaaltijd die wordt geserveerd, maakt alles goed. Dank jullie wel, leden van Isala voor de organisatie, van ’t Diep voor het lenen van de boot en het goede advies. Een fantastische tocht en dan mag je best even uit je dak gaan, zoals Kai deed. Na de maaltijd en de koffie reden de Rijnlanders gevieren weer naar de RV Vada in Wageningen waar de andere auto’s stonden. De kameraden van ’t Diep hadden de botenwagen en hun auto’s in Zutphen achtergelaten en waren daar met de twee wherry’s verenigd. Nog slechts ruim 100 km scheidden ons in Wageningen van ons bed. Daar waren we wel aan toe.

Joost Paijmans