Lia en Marianne showen hun blik van de G2X

De FISA World Rowing Masters Regatta is een toernooi van de grote getallen. Maar vooral van een jaarlijks vrolijk en sportief treffen van veteranen/masters uit de hele wereld.

Toernooi
Het toernooi wordt georganiseerd onder auspiciën van de FISA, de wereldroeibond en is van 8 tot 11 september gehouden in Kopenhagen, op het meer Bagsvaerd Sø. Normaal ligt hier een 2 kilometer roeibaan met 6 boeien, maar voor deze gelegenheid is de baan ingekort tot 1 kilometer en liggen er 8 boeien. Hier komen de grote getallen weer om de hoek kijken: om de grote aantallen deelnemers/deelneemsters (bijna 3000) en nummers een plekje te geven wordt er om de 3 minuten een heat gestart met max 8 ploegen, en dat van 's morgens 8 uur tot 's middags 5 of 6. En dat gedurende drie dagen, met aansluitend op zondagmorgen de mixed nummers, man/vrouw combi's. Het is een grote carrousel van boten en deelnemers, van het botenterrein naar de uitgaande steiger, oproeien naar de start, de heat varen en dan weer terug naar de aanlegsteiger en de boot weer naar het botenterrein. De Deense organisatie ter plaatse heeft de zaak goed in handen, de vele vrijwilligers doen vrolijk hun werk, en de kamprechters en andere officials zorgen voor de noodzakelijke controles. Er gaat geen boot het water op zonder controle van de hielstrings, de quick-release van de schoenen en het boegballetje. Smet was de haperende tijdwaarneming van de races, het ontbreken van tussentijden op de 500 m., en de niet altijd kloppende klasseringen. Op een officieel FISA toernooi van deze omvang mag je toch beter verwachten.

Voorbereiding
Ik neem voor de tweede keer deel aan de FISA Masters, vorig jaar in Hazewinkel, België, en nu dus in Kopenhagen. Voor mij is dit de tweede keer op de Bagsvaerd Sø, de eerste keer was op de kop af 45 jaar geleden in mijn studententijd met de lichte 8 van Proteus-Eretes uit Delft.
De afgelopen maanden hebben we onder het toeziend oog van onze coaches Koos Bazuin en Peter van Gessel en met stuurvrouw Anja Heijboer een strak trainingsschema afgewerkt waarbij we zoveel mogelijk in de wedstrijdopstellingen hebben gevaren. Voor mij kwam het neer op 4 keer per week roeien, in de verschillende bootvormen, de 8, 4x, 2x en skiff. Ik heb wel het gevoel dat ik er nu klaar voor ben, laat de wedstrijden maar beginnen!

Aankomst in Denemarken
We zijn op zondag 4 september in de stromende regen met enkele ploeggenoten naar Denemarken gereden, via de pont bij Puttgarden, naar onze camping in Nivå, 20 kilometer ten noorden van Kopenhagen en van de roeibaan. Dit is onze uitvalsbasis voor de komende week, de eerste avonden gaan we uit eten maar daarna hebben we de weg naar de Netto markt in het dorp gevonden en wordt er zelf gekookt, leuk en lekker.
De Denen hebben vanaf maandag voor uitzonderlijk goed weer gezorgd, op de camping kunnen we meestal buiten eten en op de roeibaan kunnen we met windkracht 2 of max 3 goed uit de voeten. We merken wel dat windkracht 3 tegen op dit meer pittiger is dan op de Vliet. De eerste dagen staan in het teken van afladen van de botenwagen die door Leo en Saskia de Vlas vanuit NL hier naar toe is gereden, opriggen en varen in de verschillende boten. We houden het bij lichte trainingen, maximaal 12 kilometer per dag in totaal. Het is zaak nu energie te sparen en uitgerust aan de start te verschijnen. Na de roeitrainingen bezoeken we Kopenhagen, en het nabij de camping gelegen wereldvermaarde Louisiana Museum voor Moderne Kunst.
Het is een gezellige drukte op het wedstrijdterrein, je merkt dat er steeds meer ploegen binnenkomen en het aantal gestalde boten neemt toe (uiteindelijk meer dan 1000 boten). Je hoort vele talen door elkaar, er wordt druk aan boten gewerkt, men haalt zijn accreditatie, en zoekt de kleed- en doucheruimte. Filippi is aanwezig met een forse bezetting voor de aflevering van gehuurde boten (ploegen uit het verre buitenland maken daar graag gebruik van), en het uitvoeren van nood-reparaties (waar wij dankbaar gebruik van hebben gemaakt..).

Organisatie wedstrijden
Op donderdag starten de wedstrijden. Er wordt gevaren in heats met max 8 ploegen, ingedeeld naar roeinummer, M/V, leeftijdsklasse. Bij de heatindeling wordt ook gekeken naar nationaliteit, je maakt zelden mee dat in jouw heat nog een NL ploeg zit. Als je jouw heat wint word je naar het erevlot geroepen en krijg je je " blik" omgehangen.
Je mag een uur voor de start van jouw heat het boegnummer afhalen. Je zorgt ervoor dat dan de riemen al klaar liggen bij de vertreksteiger. Daarna met de boot een eind lopen naar de steiger, soms in de file, de controle van de boot en van je accreditatie, de boot in het water, de riemen erin, slagenteller installeren en varen. Meestal is er dan nog tijd om een extra rondje te varen aan het andere eind van het meer. De vaarreglementen worden streng gehandhaafd door officials op het water om aanvaringen te voorkomen. Dit lukt niet altijd, we zien een keer mooie nieuwe Filippi skiff door midden gevaren worden, vlak voor de Filippi stand.

Oproeien
Tijdens het opvaren doen we nog wat opzetjes 3 in 10, 20, 30 en een paar startjes. Uiterlijk 10 minuten voor jouw start moet je in de buurt van de startvlotten zijn, je zoekt dat met je boegnummer de juiste baan en de letter geeft jouw heat aan. Je ziet de ploegen uit de andere landen met dezelfde heat-letter naast je verschijnen. Als de heat voor je gestart is wordt je opgeroepen om aan de start te verschijnen. Manoeuvreren langs het startvlot, even strijken tot de "vlothond" je achterpunt te pakken heeft. Dan begint het op één lijn leggen van de voorpunten door de startleiding die de vlothonden instrueert, terwijl je als ploeg of als skiffeur zorgt dat je recht in de baan blijft liggen. Dat valt niet altijd mee, afhankelijk hoe de wind staat. De verschillende banen worden op nationaliteit afgeroepen, dan gaat het licht op rood, en dan op groen gelijk met een geluidssignaal. Eindelijk gestart...

De wedstrijden
Ik heb uiteindelijk 6 wedstrijden gevaren, waarvan de laatste in de mix 2x op zondag. Met de acht en de 4x zijn we na goede wedstrijden op de tweede plaats geëindigd. In de 4x was het een close-finish en was er discussie of we 2 of 3 waren. In de officiële uitslag staan we 5 en dat klopt zeker niet. In de kleinere nummers waren het ook goede wedstrijden maar was een vierde of vijfde plaats het maximaal haalbare. In de skiff op donderdagmiddag had ik moeite met het knobbelige water die middag, en had ik het gevoel mijn kracht niet helemaal kwijt te kunnen. In de andere races is dat wel goed gelukt, en was er het voldane gevoel na afloop dat we er alles aan gedaan hadden.
Op zondagmorgen zijn de mixwedstrijden, maar je ziet op zaterdag het terrein alweer langzaam leger worden, de eerste boten worden naar de botenwagens gedragen en de eerste roeiers gaan op huis aan. Op zaterdagavond hebben we met een groot deel van de Rijnlandgroep in een gezamenlijk diner een mooie en gezellige week afgesloten. We hebben een aantal trotse winnaars in de Rijnlandgroep, zie voor de uitslagen de Rijnland-site.

Terugtocht
Op zondag na de mixwedstrijden was het echt afgelopen, zijn de laatste tweetjes geladen, riemen, riggers, bankjes, schragen op de wagen, en konden Leo en Saskia tijdig vertrekken richting veerpont. Wij zijn op de terugweg over de " brug van Koos" gegaan, een imposant kunstwerk over de Storebaelt. Om 1 uur 's nachts stonden we weer op het parkeerterrein bij de LaPlace van Zoeterwoude om op te splitsen en naar ons eigen huis te gaan. Een intensieve, sportieve en vooral leuke gezellige week zat erop. Op naar Bled, Slovenië volgend jaar om deze tijd!

Kees de Bruijn

Bagsvaerd Soe

Kees, Peter en Adriaan pauzeren bij de botenstellingen

Voorbereiding van de race van de G4-

Willem en Peter maken zich klaar voor de race in de G1X