“Wie”, daar opende Hans Marten de vergadering mee,” is hier vanwege de extra aanmoediging de vergadering te bezoeken via email die Caroline recent stuurde”? Toen dat een paar vingers opleverde zag je hem denken: daar gaan we dus mee door. Het is bekend, van de kleine vijftig aanwezigen waren de meesten trouwe bezoekers van de algemene ledenvergaderingen, maar waar waren die andere 500 leden? Hans Marten wist het niet. Wat hij wel wist was dat er een meer dan interessante agenda was, waar het reilen en zeilen van de vereniging goed in was verwoord.

Het bestuur had ook verder zijn best gedaan. Het ‘ereleden en dames en heren’ was weliswaar nog niet vervangen door ‘beste leden’, maar wel had de bestuurstafel eraan moeten geloven en zat het bestuur samen met drie ereleden op de eerste rij en kwam, al naar gelang het onderwerp, het betreffende bestuurslid naar voren om zijn verhaal te doen.

Na de opening bleef Hans Marten nog even staan en nam een aantal mededelingen door. Het ging over meer motorboten in verband met nog te bouwen vakantiehuisjes en de positie die de vereniging heeft t.a.v. de “Vlietlanden” en verder gaan de STARR (Stichting Aangepast Roeien Rijnland) en het Han Ponnekerfonds ‘fuseren’ en beide Stichtingen gaan verder door het leven als de Stichting Aangepast Roeien Han Ponneker, om de inmiddels 96-jarige initiatiefnemer van het ‘aangepast roeien’ op Rijnland te eren. “Overigens”, aldus Peter Reimer, de voorzitter van het stichtingsbestuur, die vanwege deze stap en dat hij voorlopig zal optreden als voorzitter van de nieuwe stichting in de bloemen werd gezet, “kan de stichting nog wel wat ‘vrienden of donateurs’ gebruiken”, waarbij hij zich omdraaide en de al dan niet aanwezigen in de ogen probeerde te kijken.

Caroline kwam nog even terug op de nominatie voor de sportclub van het jaar. “We zijn het niet geworden”, zei ze. “De keuze viel op een golfclub voor gehandicapte, die we het van harte gunnen”.

De Soevie heeft afscheid genomen van Eugenie van Miltenburg, die de sociëteits- en evenementencommissie jarenlang creatief en vaardig heeft geleid en daarvoor ook een bloemenhulde kreeg. Zij wordt opgevolgd door Nicolette Quadvlieg, samen met Arthur Overlack, Monique Vael en Stella uit de Bosch.

“Hebben jullie het gezien”?, zei de voorzitter en wees op het nieuwe elektronische informatiebord. Informatief inderdaad, maar je moet wel op een stoel gaan staan om het te kunnen lezen, zodat wellicht wordt overwogen het te vervangen door een groter exemplaar.

Christa deed verslag van een wijziging bij het afnemen van examens. Er loopt nu een pilot van een half jaar om te bezien of de examens voor Sturen 2 en Basis-C niet (even zo goed of beter) door twee instructeurs kunnen worden beoordeeld vooral om examenstress te voorkomen. Na dat half jaar zal de pilot samen met de instructiecommissie, met name de 12 meekijkende instructeurs, worden beoordeeld en wordt bekeken of deze nieuwe werkwijze voor het afnemen van examens zal worden gecontinueerd.

Vervolgens werd de agenda voortgezet met het verslag van de vorige vergadering en het jaarverslag, waarbij alle leveranciers van informatie werden geprezen voor hun arbeid, maar ook dat iedereen zonder uitzondering tijdig aan het verzoek van het bestuur om informatie had voldaan. Naar aanleiding van het Jaarverslag werd gevraagd of er voor dit bestuur ook een beleidsplan op stapel stond om de toekomst te verkennen. Eerdere besturen hadden wel zo’n plan gepresenteerd. Hans Marten reageerde met de opmerking dat er geen concreet initiatief in die richting was, maar dat het bestuur wat betreft gebouw, de vloot, de financiën en meer toekomstgericht opereerde. 

Wie is Jan Schulten? Dat is onze penningmeester en hij presenteerde de jaarrekening, de balans, geconsolideerde rekeningen en meer met kennis, kunde en ook met vertrouwen. Er was een positief resultaat in de begroting gepresenteerd van een kleine 70K en dankzij het gegeven dat hogere kosten gecompenseerd werden door hogere contributie-inkomsten kon Jan een positief resultaat van meer dan 70K presenteren. Overigens wel met de opmerking dat er een grote toestroom van nieuwe leden is, maar dat bijna evenveel leden het binnen drie jaar voor gezien houden. Het bestuur zal zich daarover buigen en uitzoeken waarom veel nieuwe leden na enige jaren weer vertrekken. De kascommissie, die een aantal punten in het Financieel jaarverslag accentueerde, kon vaststellen dat het verslag een getrouw beeld gaf van de financiële situatie in de vereniging en dat de penningmeester zijn taak met grote kennis, accuratesse en toewijding had vervuld. Daarop keurde de ledenvergadering het financieel jaarverslag met een hartelijk en dankbaar applaus goed.

Fred kent iedereen en iedereen hem. Deze in verband met zijn benoeming tot commissaris Gebouw ‘omgeschoolde’ arts heeft duurzaamheid hoog in het vaandel en herkende het gebouw als een patiënt die, weliswaar en zeker na de verbouwing, goed gezond was, maar waar toch nog wat aan viel te ‘dokteren’. Hij presenteerde daarom een plan voor het aanbrengen van 48 zonnepanelen op het dak van de ergometerruimte. Dat zou dit jaar nog € 24.195 kosten, BTW zou niet worden geheven en dan wordt gerekend op een opbrengst van ongeveer 17.000 KWH.

Een mooi plan, dat vond ook oud-penningmeester Gert, maar hij had nog wel wat vragen over NEN-normen en of het bedrijf Leander, de beheerder van het energienetwerk, wel hierin gekend was? Fred had zich terdege voorbereid en schudde de antwoorden vlot uit zijn mouw en vertelde dat ook nog subsidies te verwachten waren. Daarop besloot de ledenvergadering het bestuur te machtigen de uitvoering van het plan ter hand te nemen.

“Veiligheid”, zei Christa, die inmiddels de plaats van Fred had ingenomen, “daar gaat het om”. Een bestuur dat zichzelf serieus neemt, bekommert zich om de veiligheid van de leden in de ruimste zin van het woord en betrekt ook het gebouw en de vloot in zijn beschouwingen en zorgt ervoor dat de leden bekend zijn met het veiligheidsbeleid en daarnaar handelen. Instrumenten voor een adequaat veiligheidsbeleid zijn het opstellen van een Risico-inventarisatie en Evaluatie (RIE) en een procedure voor het melden van ongelukken en bijna-ongelukken. Het bestuur, met name de commissaris Veiligheid en Opleiding wordt bijgestaan door een commissie, bestaande uit vertegenwoordigers van de in de vereniging opererende commissies. Desgevraagd beaamde Christa dat het Rijnlandboek ter zake ook zal moeten worden aangepast en deels herschreven.

Nu, zei de voorzitter komt een vrolijk agendapunt en wel het benoemen van een tweetal Leden van Verdienste. Pien nam als eerste het woord.

“Dat moet een goeie vent zijn”, dacht Kees de Bruin, toen Pien haar loftuitingen uitsprak: betrouwbaar, hulpvaardig, een boerenzoon, de wedstrijdadministratie, instructie, het coachen van de jeugd en nog veel meer. Het begon Kees te dagen. Hij en niemand anders! “Je bent voor alles te porren”, zei Pien, “behalve voor het bestuur”.  “Niemand is volmaakt, maar bij jou begint het er wel op te lijken”, zei zij en benoemde Kees tot lid van Verdienste.

“Willem”, zei Johan, “jij hebt je CV beter in je hoofd en dat mag ook een wonder heten, want wat jij allemaal niet gedaan hebt voor de vereniging. In het bestuur met de vader van Hans Marten, je organiseerde mede de verhuizing in 1994 en nam de rode zithoek mee, de inrichting van de keuken, de oprichting van de Soevie, het initiatief tot en de organisatie van tal van Head-diners en last but not least de botenwagencommissie. Wat een energie en waar haal je het vandaan”. “Dank”, zei Willem Handels toen, en zei veel meer tot Johan en alle aanwezigen, want Willem is welbespraakt.

Toen kwam Hans Marten met twee ingepakte lijsten, die uitgepakt werden door de twee nieuwe Leden van Verdienste. “Wie het verleden niet kent, heeft geen toekomst”, zei Hans Marten, “en daarom heb ik voor een plekje in de sociëteit een lijst met de Leden van Verdienste en een met de Ereleden”, opdat zij niet worden vergeten.

Dan het laatste punt en dat is de rondvraag. Hans Link vroeg of er niets gedaan kon worden aan de inrichting van de saai ogende sociëteit. Dat zou beter moeten kunnen. Een verwijzing naar het nieuwe informatiescherm was geen oplossing. Er moet meer gebeuren! Het bestuur neemt het ter harte.

Jan-Cees Sabel vroeg of de vensters in de kleedruimten niet van het slot mogen. Hij vindt het daar tijdens de piekuren een bedompte boel. Hmmmmm, zei Fred, het nieuwe luchtverversings- en warmtewisselingssysteem moet nog beter worden afgesteld, maar wellicht dat ’s zomers de raampjes open kunnen, maar niet ’s winters.

En daarmee werd de ledenvergadering door de voorzitter gesloten. Een uitstekend voorbereide vergadering en met punten die de vereniging met vertrouwen voorbereiden op de toekomst. We zijn trots op onze vereniging, op haar prestaties, maar ook op ons bestuur.

Joost Paijmans