De plaats waar het lustrum officieel geopend zou worden kwam steeds dichterbij. Na de Blauwe Brug nog maar een paar honderd meter. Maar wat was dat? We voeren er voorbij en de stuurvrouw zei dat de finish nog twee kilometer verder was. Ja, ja. De ijskoningin had toegeslagen op een moment dat je het niet verwacht. Zaterdagochtend maar liefst vier graden onder nul op de thermometer en daar kwam het bericht dat de Vliet dichtgevroren was en dat roeien niet mogelijk en ook niet toegestaan was. De volgende dag zouden de Nieuwjaarswedstrijden zijn met daarna de Nieuwjaarsbijeenkomst en zou de Lustrumcommissie onder leiding van Boujou het programma en het lustrum-roeitenue presenteren. Angstig liet ik de volgende ochtend de hond uit en constateerde dat het gelukkig boven nul was, maar dat de sloten en de vijvers in Sassenheim nog dichtgevroren waren. Gelukkig het bericht op de site dat de wedstrijd over vijf kilometer vanwege ijsgang nabij De Knip verplaatst was richting de watertoren. Mooi, en de weergoden waren ons nu welgezind. Bijna geen wind en een heerlijk zonnetje. Het was nu een plezier om even op je beurt te wachten bij de start en die kwam snel. Jullie kennen het. Oproeien, in tien halen bouwen en laat hollen de geit.

Nou die ging er vandoor. Een goede balans en met zijn achten…… Hé, wat is dat? Zit er een vrouw op boeg? Jazeker en wat voor een! Monique was bereid om onze gelederen te versterken nu er door griep en wintersport gaten in waren gevallen. Monique is niet alleen een goede roeister, maar ook gezellig dus wat willen we nog meer?!  De stuurvrouw sprak wel af dat als ze ´mannen´ zei, ze daarmee ook Monique bedoelde.

We kennen het alternatieve parcours. De spoorbrug, Cronesteyn, Allemansgeest, de vereniging, het ophaalbruggetje  aan bakboord en aan het einde van de bebouwing aan stuurboord is de finish. Als je lekker ligt uit te drijven denk je: “Was dat nou alles”? Vijf kilometertjes van niets. Het bijzondere is dat je vijf minuten eerder dacht: “Komt er nou nooit een einde aan”. Genoeg! Rondmaken en op naar de vereniging voor een warme douche, in de kleren en op naar de nieuwjaarsbijeenkomst.

Hans-Marten heette iedereen welkom en vertelde dat hij zich ook moe had gemaakt tijdens die vijf kilometer en dat hij daarom graag het woord gaf aan de lustrumcommissie. Waar was die nou? Maar dra was er gestommel in de loods, de deur ging open en daar verschenen ze. In badjassen en zwaaiend met opgeleukte letters die later het motto van het lustrum zouden duiden. Boujou, de voorzitter, had een van die verrijdbare trapjes uit de loods gereed laten zetten en terwijl de leden van de lustrumcommissie doorgingen met hun bokkensprongen beklom zij als een echte Lustrum-Lorelei haar hoge positie en dirigeerde de lustige leden naar wat meer structuur en die kwam er door het plaatsen van de letters op de muur bij de afschrijfcomputers werd de zin “12^e lustrum, let´s row” gepresenteerd. Daarna werd gesproken over het programma, met als hoogtepunt een spetterend feest op de dies, zaterdag 5 juli a.s.

Maar nu ging de lustrumcommissie helemaal uit zijn bol en onder het slaken van wulpse kreten en dito bewegingen gingen de badjassen los en werd zodoende de lustrumkleding gepresenteerd. Op de achterkant van het shirt het logo  en het motto “let´s row!”. Het shirt in felgeel en de broek in zwart met een brede witte bies, met daarop de tekst RV Rijnland 60 en onderaan heel klein het logo. Er werd uitgelegd dat de kleuren waren gebaseerd op de kleuren van de riem en daarom staat op het shirt ook de handle van een riem. Maar er was meer. Er werden teksten uitgedeeld en op de wijs van de Beatles-productie “Yellow Submarine”  zong iedereen uit volle borst het lustrumlied mee. Meteen daarna begon de verkoop en een aantal gelukkigen (waaronder ondergetekende) wist al een van de presentexemplaren te bemachtigen. Als ik dinsdag met die broek op het water verschijn is voor mij de lustrumviering pas echt begonnen. Komt dat zien! Wat we ook zagen was de wijze waarop de Soevie zich weer van zijn beste kant liet zien. Wat een kanjers toch!

Wat zijn we toch een dynamische en gezellige vereniging. Een voorrecht om daar te mogen roeien!

Joost Paijmans