Vergeten?   
 
 

ROEIVERENIGING RIJNLAND

 
 

ROEIVERENIGING
RIJNLAND

 

 
 
 
 
 

Avonturen rond Rügen met de Kaiman.

Geplaatst op 07-08-2018  -  Categorie: Verslag  -  Auteur: Erik van Oosten

2018-08-07-avonturen-met-de-kaiman-01

Tijdens een vergadering vroeg in het jaar over de activiteiten die we met de Kaiman zouden kunnen organiseren noemde Kai Fischer als mogelijkheid: “een rondje Rügen”. Samen met Job, heb ik meteen kenbaar gemaakt dat ik daar wel zin in had. Midden april werd het plan concreter. Een Duitse roeivriendin van Kai stuurde een mail met verschillende mogelijkheden voor een tocht om de eilanden Rügen en Usedon. Usedon is een iets kleiner eiland oostelijk van Rügen, zowat op de Poolse grens, in de Oostzee. Het voorstel was om eventueel met twee zee-vieren deze tocht in twee weken te maken. 

Zowel Job als ik vonden twee weken wat veel van het goede en besloten dat wij één week wel voldoende vonden en maakten plannen voor het reizen en het transport van de Kaiman. Na enige tijd bleek dat we de eerste week met zes personen zouden zijn, wat prima uitkomt met vier roeiers en een stuurman in de boot en één persoon met “waldienst” die het gehuurde busje over land naar de lunch- en overnachtings-locaties kon rijden om de hele bemanning te vervoeren. De groep bestond uit Kai, Kerstin & Thomas Markus, Wilhelm Waldau, Job en ondergetekende. Na een eerste suggestie om tenten mee te nemen om op campings te overnachten, werd dat idee verlaten en regelde Kerstin dat we in het gebouw van de Roeivereniging in Stralsund konden overnachten.

 

2018-08-07-avonturen-met-de-kaiman-02

2018-08-07-avonturen-met-de-kaiman-03

Op vrijdag de 13e, we zijn niet bijgelovig, zijn Job en ik, met de Kaiman achter de auto op weg naar Stralsund gegaan Alles ging voorspoedig, maar enige kilometers voor Bremen kwamen we in een file en keken we elkaar berustend aan. Uiteindelijk kwamen we omstreeks 8 uur s ‘avonds in Stralsund aan. Stralsund is een leuk oud Hanzestadje. In het oude centrum om het marktplein staan mooie oude panden en naast de oude kerk het oude Hanzegebouw. Een groot gebouw waarvan de voorgevel voor een groot gedeelte (de bovenste verdiepingen), een loze façade heeft. Slechts drie zolderachtige constructies bevinden zich gedeeltelijk achter de voorgevel. Op en om het marktplein en richting jachthaven was een kermis opgebouwd wegens het feest van Stortebecker. Op het plein hebben we een paar keer ’s-avonds nog een drankje genomen.

 

  

 

  

 

Dag 1, zaterdag 14-juli, Stralsund – Schaprode 70 km (volgens GPS 85 km geroeid)

De verwachting was dat we het eiland in 5 of 6 dagen zouden kunnen ronden. De eerste etappe zou meteen de langste zijn, ca. 70 km. Dit om te zien hoe ver we in één dag op zee konden roeien. De weersvoorspelling was niet erg gunstig, NNW harde wind en bewolkt. Vol goede moed vertrokken de vijf mannen, Kerstin had de eerste waldienst op zich genomen. Het bleek al snel dat de voorbereidingen die Kerstin had getroffen, zeker niet overbodig waren. Ze had de tocht uitgezet, en in hun GPS geladen. Deze GPS ging mee aan boord. We zouden westelijk om het zuidelijke punt van Rügen roeien en dan tussen de eilanden Der Bock en Hiddensee doorsteken naar het stuk Oostzee waar de NNW wind vanaf Denemarken de golven opstuwde. Het eerste stuk in de luwte van Der Bock en Hiddensee was het roeien makkelijk alsof we op een groot meer waren. Het was zeer goed dat we de kaart met ondiepten en vaargeulen in de GPS hadden, want op een gegeven moment bleken we te ver oostelijk te zitten en kwamen in ondiep water terecht, wat beschermd, verboden natuurgebied is vanwege vogels. Na onze koers gecorrigeerd te hebben naderden we de doorgang tussen Der Bock en Hiddensee en kwamen vrij dicht langs een strandje waarop we dachten wat struiken te zien. Het merkwaardige was dat een van de struiken een kop bleek te hebben en de struik draaide zijn kop om ons in de gaten te houden. Het bleken zee arenden te zijn. Eenmaal door de doorgang naar de open zee werden de golven al snel behoorlijk hoger en hadden we de wind en golven schuin tegen. Met mijn zeeverkennershandboek in gedachte schatte ik de wind op een dikke kracht 4 op de schaal van Beaufort:  

Schaal van Beaufort, windkracht op zee
De windschaal van Beaufort is ingedeeld in 13 eenheden en begint bij windkracht 0, t/m windkracht 12 orkaansterkte. Hieronder windkracht 4 hoe de wind op zee geduid kan worden conform de schaal van Beaufort, waarbij het accent ligt op de verschijnselen inzake de zeegang, aangevuld met de maximale golfhoogtes.
Windkracht 4: matig
- Windsnelheid: Maximaal 30 km/u
- Golfhoogte: Tot 1,5 m
- Zee: Kleine, maar langere golven. Veel witgekuifde, brekende toppen.
Er waren schuimstrepen op het water en hier en daar vormden zich schuimkopjes Ik schatte de golven op maximaal 1 meter, en dat was al flink pittig. Na een dikke anderhalf uur tegen de wind in roeien, waarvan Kai van elke golf die tegen ons aan beukte en gedeeltelijk over de boorden spoelde geweldig en luidruchtig genoot, naderden we het dorpje Neuendorf. Geen van ons heeft zich ook maar een moment bezorgd om onze veiligheid gemaakt of zich bang gevoeld. De Kaiman is duidelijk voor een zee met hoge golven ontwikkeld en gebouwd. Bij Neuendorf trokken we door de branding heen de boot op het strand. Kerstin had ons snel gevonden en kwam ons met hete thee weer op krachten brengen.

2018-08-07-avonturen-met-de-kaiman-052018-08-07-avonturen-met-de-kaiman-06

Om schade aan de boot t.g.v. stenen en kiezels te voorkomen, hadden onze Duitse vrienden drie opblaasbare rolkussens meegenomen, waardoor we de boot redelijk makkelijk het strand op konden trekken. Na onze lunch weer in de boot gestapt om aan het tweede gedeelte van het traject te beginnen. We moesten zeker nog anderhalf uur tegen de wind en golven in roeien. Dat was spectaculair, en ik werd door de golfslag tot mijn eigen verbazing zelfs zeeziek. Gelukkig werd de zee wat rustiger toen we om het noordelijke puntje van Hiddensee waren geroeid en wat meer in de luwte kwamen. Daarna was het nog een dik uur roeien met wind van opzij in wat rustiger water. We arriveerde omstreeks 6 uur bij het strand van de camping Schaprode waar we de Kaiman, weer met behulp van de rolkussens, op het strand rolden. Voor de nacht verankerden we de boot met een meegebrachte geitenpen.

 

Dag 2, zondag 15 juli, Schaprode – Vitt 37 km

Na een wat onrustige nacht, er was een feest gaande in de verdieping onder ons, vertrokken we naar de camping Schaprode. Deze dag zou ik een halve dag waldienst hebben. Na met de afvaart van de Kaiman te hebben geholpen, reed ik op mijn gemak naar de omgeving van Regenburg waar een mooie camping met toegang naar het strand is. Voor dit tochtje moest ik met een pontje een grote baai oversteken, maar ik had tijd genoeg. Het weer was in ieder geval beter, er was een zonnetje en de wind leek op het eiland niet zo hard. Van de roeiers heb ik gehoord dat toen ze uit de luwte van Hiddensee kwamen, de wind en golven nog hetzelfde waren als de vorige dag. Vooral om de noordpunt van Rügen om te roeien was pittig, vergelijkbaar met het traject langs de westkant van Hiddensee. Daarentegen was het heerlijk op het strand van de camping en er waren redelijk wat badgasten die van zand en zee genoten. Een bijkomstige meevaller was dat er elektrische karretjes rondreden die ijs, wafels en Bockwurst verkochten. Nadat ik een klein uurtje op het strand had gelegen kwam de Kaiman in zicht en werd de boot op het strand getrokken, waarbij we de doorgang voor de elektrische karretjes enigszins blokkeerden. Daar werd geen enkel probleem van gemaakt, de karretjes waren voorzien van brede banden en zwenkten er door het rulle zand omheen. De hele bemanning stortte zich op één van de karretjes en we hebben allemaal een broodje Bockwurst genomen dat prima smaakte. Kai bracht hier samen met Kerstin zijn standaard oefening:

2018-08-07-avonturen-met-de-kaiman-072018-08-07-avonturen-met-de-kaiman-08

Na de lunch van zeker een uur, maakten we ons klaar om te vertrekken. Ik kwam nu ook aan de riemen en Thomas nam het tweede deel van de waldienst voor zijn rekening. De rest van de dag konden we lekker doorroeien met niet al te hoge golven en de wind van opzij, in de luwte van het eiland. Na een voorspoedige middag kwamen we bij Vitt waar we de boot weer op het strand trokken en verankerden. Vitt is een klein oud vissersdorpje van hoogstens tien huizen/boerderijen, en een restaurant, redelijk eenzaam op de meest noord-oostelijke plek van het eiland. Voor de zondag hebben we in het restaurant heerlijk gegeten en na onze dorst ook te hebben gelaafd zijn we met het busje terug naar Stalsund gereden, vandaar af nog ruim een uur rijden. ‘s-Avonds werd er in de tuin van het roeiverenigingsgebouw nog nagepraat over de dagtocht, werd de route voor de volgende dag bekeken en nog een glaasje gedronken. Het lokale biermerk Stortebekker, daarover later, maar ook de witte wijn en Apfel Schorle smaakten prima.

 

 

Dag 3, maandag 16 juli, Vitt – Lohme 27 km

2018-08-07-avonturen-met-de-kaiman-09Na een rustige nacht, geen feesten in het gebouw, vertrokken we naar Vitt op het eiland. Daar maakten we de Kaiman weer vaarklaar, lieten hem te water en roeiden verder in oostelijke richting langs de kust. Het weer was hetzelfde als de vorige dag, zonnig met een stevige wind waarschijnlijk windkracht 4, maar in de luwte van het eiland waren de golven zo’n 20 – 30 cm hoog. Goed te doen dus. We hebben de lunch op het strand bij Schaabe genoten, het was er aangenaam, en er was door de waldienst heerlijk fruit meegenomen. Nadat we de rest van de dag lekker konden doorroeien kwamen we bij Lohme aan waar we de boot in het haventje voor de nacht achterlieten. Hier was de havenmeester nergens te bekennen. Op aanraden van o.a. een de eigenaren van een Nederlands zeilschip dat daar lag, hebben we aan het uiteinde van een aanlegsteiger aangelegd (Er stond wel een bordje “belegd”, maar daar hebben we geen last van gehad). Na een lekker glas bier, wijn of Apfel Schorle moesten we een eindeloos hoge trap op waarna we terug naar Stralsund zijn gereden. De afstand over land was al aardig minder geworden daar we al weer wat zuidelijker waren gekomen.

 

Dag 4, dinsdag 17 juli, Lohme – Baabe 43 km

2018-08-07-avonturen-met-de-kaiman-10Na een rustige nacht vertrokken we naar Lohme. We voeren in oostelijk richting langs het Jasmund National park toen we de Krijtrotsen van Rügen, vlakbij het dorp Sassnitz in zicht kregen. Deze krijtrotsen zijn gemiddeld 70 – 90 meter hoog, maar de hoogste krijtrots, de Koningszetel is 110 m hoog. We hebben ze hier goed kunnen fotograferen en filmen. De vele rondvaartboten die met toeristen aan boord uit Sassnits en andere plaatsen kwamen trokken behoorlijke hekgolven, zodat we blij waren in een zeevier te roeien, zodat we daar geen last van hadden. De rest van de dag konden we lekker door roeien met niet al te hoge golven en de wind van opzij. Na een voorspoedige tocht kwamen we in Baabe aan, waar we de Kaiman weer voor de nacht op het strand parkeerden. Baabe is een wat grotere badplaats waar Kai de Kurkönigin toestemming moest vragen om de boot op het strand te mogen leggen, waarna we weer terug naar Stralsund zijn gereden.

 

Dag 5, woensdag 18 juli, Baabe – Pritzwald 48 km

Deze dag had ik mijn tweede halve dag waldienst en nadat ik met de afvaart van de Kaiman had geholpen, vertrok ik om naar de “Nordperd” een hoge landtong, waar de Kaiman langs zou komen, te gaan. Daar zou ik dan mooi wat foto’s kunnen schieten. Ik had me echter in de drukte van deze badplaats vergist en na een half uur in de file te hebben gestaan, ben ik maar omgedraaid om naar onze volgende lunchplek, het strand van Gross Stresow te gaan. Het weer was mooi, er was een lekker zonnetje en de wind leek niet zo hard. Op zee echter bleek nog steeds een windkracht 4 te staan alleen was die nu niet tegen maar van opzij, de wind en golven waren nog hetzelfde als de vorige dag. Onderweg heb ik weer wat fruit voor bij de lunch gekocht. Gross Stresow bestaat eigenlijk maar uit 4 of 5 boerderijen en wat mooie bungalows. Het strand is er vrij smal, slechts 1,5 tot 2 m breed met rietkragen langs het strand. Ik begreep van Kai dat de plantengroei aan de kust anders is omdat de Oostzee niet zo zout is als de Noordzee. Op een wat breder stukje van het strand was een steigertje, waar ook wat kleine bootjes lagen aangemeerd. Na een dik half uur zag ik de Kaiman naderen, de Hagense wiek en de Having, twee redelijk grote baaien, afstekend. Na een kwartiertje, waarin ik intussen de rolkussens oppompte, kwam de Kaiman aan land waar we haar via de rolkussens op het strand trokken. We hebben een lekkere lange lunchpauze gehouden, nog wat gezwommen en ons door de zon laten drogen. Het verloop van deze dag bleek na het verlaten van de baai toch weer wat onrustiger. De wind was best stevig, maar de golven kwamen schuin van achter. Op zich konden we lekker doorroeien zodat we niet al te laat bij het strand van de camping in Pritzwald aankwamen. Daar hebben we de boot, wegens veel stenen aan het strand, met behulp van enige jonge badgasten, uit het water getild en evenwijdig aan de vloedlijn op het strand op de kussens vastgelegd, waarna we terug naar Stralsund zijn gereden. De afstand was niet groot meer, we waren alweer zuidelijker gekomen.

 

Dag 6, donderdag 19 juli, Pritzwald – Stralsund 35 km

2018-08-07-avonturen-met-de-kaiman-11Deze dag wilden we het Rondje Rügen afronden, het was nog maar 35 km dus dat zou makkelijk moeten kunnen. De wind was weer uit het noordoosten kracht 4 en we zouden grotendeels in de luwte van het eiland roeien. Weer met een mooi zonnetje en naar ons gevoel een niet al te harde wind staken we bij Pritzwald van wal. Zolang we nog aan de oostkant van Rügen roeiden was het lekker roeien. Na het ronden van de zuid-west hoek Zudar, waar we wegens ondiepten en rotsen vrij ver van de kust af moesten, kwamen we in de zuidelijke zee-engte Strelasund tussen Rügen en het vasteland. Hier kwam de wind over een vrij groot stuk water en kon onbelemmerd de golven weer opstuwen. Het roeien was zwaar, tegen de wind en de golven in. We probeerden zo dicht mogelijk aan de hoge kant van het water te roeien, maar konden ook weer niet te dicht langs de oever varen wegens ondiepten en rotsen. Na het traject van de grote veerponten van Stahlbrode/Glewitzer Färhre te hebben gepasseerd, waren we toe aan een rustpauze. Bij het strand van Drigge hebben we de boot, wegens veel stenen in het water, niet op het strand getrokken. We hebben de Kaiman aan een anker met een ruim lijntje, met de achtersteven in de wind in het ondiepe water (tot aan de kuiten) laten dobberen. We hebben onze lunch gegeten en enigen van ons hebben nog wat gezwommen. Daar we niet te laat in Stralsund wilden aankomen staken we na korte tijd weer van wal. Eerst zo dicht mogelijk bij het eiland, maar al snel, na een bocht in de Strelasund, staken we deze over om dicht langs de oever van het vaste land zoveel mogelijk luwte te hebben tegen de westelijke wind. Stevig doorroeiend bereikten we eerst de kades van de grote werf bij Stralsund en daarna pal tegen de wind in onder de oude lage en nieuwe hoge brug door die het eiland Rügen met de vaste wal verbinden. Vlak na deze bruggen is de marina van Stralsund waar zeer veel mooie bootjes en jachten lagen afgemeerd. Ook de driemaster George Fock, één van de oude driemast tallships lag aan de kade. Dit ter gelegenheid van de kermis en het feest van Stortebeck. We roeiden in de luwte van de jachthaven verder naar het westen maar eenmaal buiten de havenhoofden, kregen we de volle laag van de wind en aanrollende golven van het westelijk deel van de zee-engte Strelasund. 2018-08-07-avonturen-met-de-kaiman-12Daar kwamen de terugkaatsende golven van het havenhoofd bij zodat we meer dan een kwartier zeer ruw water hadden en haast niet vooruitkwamen om de laatste paar honderd meter naar de steiger van de roeivereniging af te leggen. Uiteindelijk kwamen we toch aan en na de boot op de trailer te hebben getrokken, en de remmen met het spoelsysteem van de trailer te hebben gespoeld, de boot in de tuin van de roeivereniging geparkeerd. Na het eten, door Wilhelm klaargemaakt, hij had deze dag waldienst, gingen we naar een openluchtuitvoering over de held Stortebeck. Een legende over een jonge man die naar zee ging, fortuin verdiende en weer terug op Rügen zich als sterkste man en grootste zuipschuit, (“stort maar een beker bier in z’n bek”, vandaar de naam Stortebeck), kaperbrieven kreeg en met succes de Zweden uit Stockholm verjoeg. Bij deze openlucht uitvoering waren twee zijden van een strand bebouwd, een dorp en een stadje waar het verhaal zich afspeelde, met daartussen een stuk strand, waar vanaf vier schepen kanonnen werden afgevuurd met inslagen op het land en in het stadje. Het lokale biermerk Stortebecker is naar deze held vernoemd.

 

Dag 7, vrijdag 20 juli, Stralsund – Lubmin 50 km

Nu we een dag over hadden werd besloten de Kaiman reeds richting Usedon te roeien, daar de twee vrienden van Kai, die het van van Job en mij zouden overnemen, pas op zaterdag zouden komen. We zouden met noord-westelijke wind en de golven mee oostwaarts roeien, zodat het Rondje Usedon ook vlak bij Usedon kon beginnen.Na het ontbijt was de Kaiman snel weer te water gelaten. Job zou de eerste waldienst voor zijn rekening nemen en Kerstin de tweede. Met het windje mee roeiden we, zelfs op het open gedeelte oostelijk van Rügen met de redelijk hoge golven schuin achter vlot richting het eiland Riems (hier bevindt zich het Forschungs Institut für Tierseuchen Friedrich-Löffler ). Onderweg zagen we grote zwermen aalscholvers, en ook veel zwanen, dit waarschijnlijk omdat het water van de Oostzee niet zo zout is. Nadat wij op het afgesproken stukje strand waren aangekomen, was Job nog niet ter plekke. Hij kon niet met het busje bij het strand komen en had nog problemen weer op een harde ondergrond te komen. Na op de wal app contact te hebben gehad gingen we een stuk verder waar Job makkelijker bij het strand kon komen. Daar hebben we weer rustig kunnen lunchen. Na de lunch, nu met Job aan boord i.p.v. Kerstin roeiden we verder oostwaarts. Zoals in de ochtend, met de wind in de rug een redelijk hoge golven schuin van achter. Het zonnetje scheen lekker en we zagen redelijk veel zeiljachten dichtbij maar ook veraf op volle zee. Daar we langs inhammen en baaien roeiden waren we van tijd tot tijd ver uit de kust, daar we de bochten recht afsneden. Iets voorbij het industriegebied in Vierow zag Thomas, die stuurde, iets in het water drijven. Daarheen varend zagen we dat het een vrouw met reddingsvest was die, toen we, toen we dichtbij waren, om hulp hoorden roepen. We hebben haar met veel moeite in de boot kunnen helpen, waarbij Kai zelf in het water sprong om haar te ondersteunen. Na haar aan boord te hebben gehaald, hebben we via Kerstin op de wal hulpdiensten ingeroepen, zodat er mensen van de reddingsdienst en een ambulance klaarstonden toen wij ongeveer een half uur later op het strand bij Lubmin aankwamen. We roeiden tussen de badgasten door en hebben de vrouw aan de hulpdiensten overgedragen. Zij was overboord gevallen van een zeilboot waarop ze met haar man aan het varen was. Verder hebben we geen nadere informatie van de vrouw gekregen daar ze redelijk snel met de ambulance werd afgevoerd. We nemen aan dat ze in het ziekenhuis weer is opgeknapt.

Na dit avontuur hebben we, na de Kaiman op het strand te hebben verankerd, een glaasje op de goede afloop genomen en zijn moe maar tevreden terug naar Stralsund gereden. Daar hebben we voor de laatste avond een BBQ gehouden, waar we natuurlijk ook nog een glaasje bij gedronken hebben. Hiermee werd de eerste week van het rondje Rügen en Usedon afgesloten en de volgende dag, zaterdag, zijn Job en ik weer terug naar Nederland gereden.  

 

Erik van Oosten

 

deel dit bericht


 

Plaats een reactie

Inloggen om een reactie te plaatsen.


Er zijn nog geen reacties geplaatst
 
 
 
 
 
 
rvr-logo-geel-500

Contact

Recreatiegebied Vlietland
Oostvlietweg 63
2266 GN  LEIDSCHENDAM
071-5610314
siraterces.[antispam].@rvrijnland.nl

 

Nieuwsbrief

Meld je hier aan voor de tweewekelijkse nieuwsbrief. Afmelden kan via de link in de nieuwsbrief. 

 
 
 
 

© 2024 RV Rijnland

 
 

Laatst bijgewerkt op 29 september 2023