“Als je het mij zou vragen, dan zou het voornamelijk over eten gaan.” Eigenlijk best een rare opmerking van een van mijn ploeggenoten, want gezien de geschiedenis van het beleg van Leiden en de Geuzen is eten niet het eerste waar je aan zou denken. Het zal verderop in dit verhaal wel duidelijk worden waarom deze opmerking wel begrijpelijk was op deze dag.

Maar laat ik beginnen bij het begin. Twee vrienden van mij en mijn zus, die roeien bij respectievelijk Epsilon (kleine club in Friesland, zoek maar eens op) en Viking, wilden graag aan de Geuzentocht meedoen en of ik als bootvulling wilde meevaren. Daar hoefde is niet lang over na te denken. Natuurlijk! En zo waren we met zijn vieren op zaterdag 30 juni om 9 uur bij Rijnland voor de tocht-briefing. Eerst werd de tocht in een historisch kader geplaatst en kregen we te horen over de Geuzen. Daarna volgde een zeer heldere uiteenzetting over de planning van de tocht: verzamelen bij de Aa om 11.30, de vele bruggetjes over de Weipoortse Vliet, een prachtige en weinig bevaren wetering, het Heineken-terrein (niet uitstappen!), de lunchplek en de verschillende mogelijkheden om door Leiden te varen.

Wij hadden de Roode Leeuw toegewezen gekregen en lagen als een van de eersten in het water. Al dat geklets is leuk, maar we wilden varen! Dat bleek ook toen we op de vaart richting Stompwijk wat boten inhaalden en plots ruim vooraan bleken te liggen. Eenmaal op het Aa meertje was er in de verste verte geen andere boot te bekennen, dus toen moest ik de anderen maar even het Geertje laten zien. Voor ik het wist zaten we aan de koffie…. Daarna snel terug naar het Aa meertje en even verderop lag iedereen al te wachten voor de eerste brug. Ik hoop niet dat ze al te lang hoefde te wachten.

Het stuk over de Weipoortse Vliet is echt schitterend! En hulde voor de toercommissie voor het openen en neerlaten van alle ophaalbruggetjes. Ook het stuk door het Heineken gebied was leuker dan verwacht. Vooral mijn vriend uit Friesland was erg te spreken over de jaren zeventig architectuur, die zelfs tot onder de bruggetjes zichtbaar was. Vanaf daar was het nog even doorbijten (weinig wind, veel zon) tot we eindelijk bij de lunchplek aan het eind van de Vrouwenvaart waren gekomen. Ook daar werden we weer geholpen door de toercommissie.

En toen konden we eindelijk doen waarvoor we waren gekomen: eten. Mijn zus en ik hadden – zoals dat in onze familie gebruikelijk is – de taken verdeeld. Ik de gehaktballetjes en de wraps, zij de barbecue. Terwijl andere deelnemers aan de tocht hun boterhammetjes aan het verorberen waren, zaten wij aan de zalm en de asperges. Je zou zeggen dat na zo’n copieuze lunch de wens zou bestaan om de extra calorieën eraf te roeien door een lange tocht door Leiden, maar niets was minder waar: ze wilden eigenlijk snel terug om te gaan zwemmen. Dat dat niet is gelukt, nou ja, dat halen we een volgende keer wel in. We konden daardoor wel gauw aan het bier en wat is er nou lekkerder dan Hollandse nieuwe bij het bier? Door het prachtige weer zaten we op het terras en daar ging de borrel naadloos over in het diner. Behalve de toercommissie moet ik ook mijn collega Soevie’s een groot compliment geven want het eten was uitstekend verzorg. Koude komkommersoep, een licht pittige niet alledaagse stamppot en trifle toe.

Samengevat, we hebben met zijn allen een geweldige dag gehad en ik ben blij dat ik mijn gasten heb kunnen laten zien wat voor een geweldige vereniging Rijnland is!